Zeilen op de Whitsundays

De Kiana

De matrozen

Green turtle in actie

In uitrusting

Nemo's

18 mei - 20 mei 2007

Vrijdag vertrok onze zeilboot Kiana om 8.30u in de haven van Airlie Beach. We kozen het ruime sop richting de Whitsunday Eilanden. Deze eilandengroep bestaat uit 74 eilanden die bijna allemaal zijn beschermd als nationaal park. Slechts zeven eilanden zijn toegankelijk voor toeristen.
Er waren 3 crewmembers, Brent de kapitein, Scooter de dive-instructor en Naomi de kokin. 1 voor 1 geweldige mensen. De Kiana zelf was 16,5m lang en kon 14 mensen meenemen. We vaarden tussen de 2 grootste eilanden door en gingen aan wal op het Whitsunday Island. We klommen naar een lookout en gingen daarna zwemmen in het Whitehaven Beach, 1 van de mooiste die we ooit zagen. We moesten wel stinggesuits dragen, want het jellyfish-seizoen was nog steeds niet gedaan. Spijtig genoeg zijn deze kwallen dodelijk. Daarna vaarden we naar het noorden van Hook Island, waar we het anker uitsmeten in een rustige baai. Daar brachten we ook de nacht door.

Zaterdag zaten we reeds om 6 uur aan de ontbijttafel en om 7 uur stonden we reeds klaar met onze duikuitrusting aan om in de oceaan te springen. We maakten een duik tot 15 meter en zagen prachtige dingen, de onderwaterwereld werd wakker. Na onze duik gingen we samen nog wat snorkelen en ook dit was wondermooi. Grote delen van het koraal liggen nog geen meter onder water en zitten vol leven. Rond 9 uur vertrokken we naar het Great Barrier Reef, een 4 uur lange tocht. We konden helaas niet zeilen, want er was bijna geen wind, maar dat maakte de condities op het rif ideaal om te duiken en te snorkelen. We deden onze 2e duik van de dag op het Bait Reef. Na de duik gingen we ook weer even snorkelen. Het is echt ongelooflijk hoe mooi en gevarieerd het rif is. We zagen zelfs haaien en tijdens het snorkelen hadden we ook nog het geluk dat we een schildpad tegen kwamen. Toen de zon onder ging, konden we genieten van een open hemel vol sterren. We leerden meer over het zuiderkruis en de pointer stars en hoe we aan de hand van deze sterren het zuiden kunnen vinden. We brachten de nacht door in een lagoon op het rif.

Zondagmorgend stonden we weer om 7u klaar om te duiken. Deze keer verkenden we een ander deel van het Bait Reef. Daarna zetten we zeil terug naar Airlie Beach. Op de terugweg passeerden we het meest exclusieve eilandresort op aarde. Vele beroemdheden brengen hier hun vakantie door. Ze komen per boot of per watervliegtuig en betalen serieus veel geld voor een nacht in het resort. We zagen ook zelfs een koppel zeeslangen aan de oppervlakte zwemmen.

Om 18u hadden we met de mensen van de boot afgesproken in het steakhouse en daarna gingen we nog naar een pub waar we nog een paar kannen bier achterover sloegen en ons 3-daags avontuur in schoonheid afsloten.

Airlie Beach

Airlie Beach

17 mei 2007

We reden via Ayr en Bowen naar Airlie Beach. Onderweg stopten we even om te eten en van enkele uitzichten te genieten. Daar aangekomen, gingen we onze zeiltocht bevestigen en zochten we een camping. We rustten nog wat uit van onze 4 uur lange tocht en 's avonds gingen we eten in een Mexicaans restaurantje.

Townsville

16 mei 2007

Vandaag deden we het nog eens rustig aan. Rond de middag trokken we de stad in. We gingen eerst naar het infocenter om een cruise op de Whitsunday Islands te boeken. We kregen een paar opties te zien en maakten bijna direct een keuze. Daarna maakten we een wandeling door Townsville. We liepen via de Strand, een wandelweg langs de haven en stranden, naar een cafeke met uitzicht op Magnetic Island om een pinke te drinken. Daarna liepen we nog even door Flinders Mall en reden terug naar ons hutje om eens uitgebreid te dineren.

Ik wil de grootste hebben ...

Herstellingen na cycloon

Den Boris

Hitchinbrook Island

Langste laadkaai

Grootste waterval

15 mei 2007

Na het ontbijt gingen we eens een kijkje nemen in Innesfail city. We liepen langs de haven en langs de kerk die beschadigd was door een cycloon. Daarna reden we door naar het bekende Mission Beach. We bezochten er een supermooi strand en het educatieve centrum over het regenwoud. Rond Mission Beach bevindt zich de grootste concentratie van kassuaris, een bedreigde diersoort. Spijtig genoeg kregen wij er geen te zien. We aten in Tully, een stadje met de meeste regenval in Australie. Onderweg naar Ingham kwamen we het Hitchinbrook Island tegen. Vanuit 2 schitterende lookouts konden we dit prachtige, bergachtige eiland bewonderen. Met bijna 40.000 ha is dit het grootste nationaalparkeiland van Australie. In Lucinda bezochten we de langste laadplaats ter wereld (meer dan 5km). Elk jaar worden containerschepen vanaf deze plaats geladen met tonnen suiker. In deze streek wordt suiker het 'witte goud'genoemd. En dat merk je ook. We reden tussen 100den km lange suikerrietvelden en passeerden de Victoria Mill, de grootste suikerraffinaderij van het land (verwerkt 4 miljoen ton suiker per jaar). Als afwisseling gingen we ook nog de Wallaman Falls bezichtigen in het Lumholtz NP. Het is de grootste waterval van het land. Ze valt van 268m hoog in de Herbert Gorge en is zeker de 48km omweg waard. Na onze lekkere hamburger met frietjes, reden we nog door naar Townsville.

Watervallen circuit

Millaa Millaa Falls

Elinjaa Falls

Dinner Falls

14 mei 2007

Van Atherton reden we naar het Mount Hypipamee NP. Daar wandelden we naar de krater en de Dinner Falls. De krater werd niet gevormd door een vulkaanuitbarsting. De lava liep ondergronds, maar de gassen die daardoor vrijkwamen moesten ontsnappen. Vermits er enkele rotsen loslagen hebben deze gassen hier een gat kunnen maken van meer dan 80 meter diep. Wetenschappers weten nog steeds niet wat er juist onder zit. Van hier reden we naar Millaa Millaa. Daar deden we het watervallencircuit en bezochten we de Millaa Millaa Falls, Zillie Falls en Elinjaa Falls. Van daar namen we een toeristenroute naar Ravenshoe. We bezochten onderweg ook nog even de Pepina Falls. Helaas namen we ook de afslag naar de Misty Mountains, waar eigenlijk niets te zien was en waar we de auto bijna aan stukken reden. Een verlaagde auto op dirtroad is niet aan te raden. Vanuit Ravenshoe reden we naar Innesfail, waar we de nacht doorbrachten op het Flying Fish Point. Onderweg konden we ons toch niet houden om nog naar 2 watervallen te gaan kijken. We hebben er wel maar 1 gezien omdat we werden aangevallen door bloedzuigers! Met veel honger kropen ze op onze sandalen en beten ze in onze tenen. Met veel moeite trokken we ze eraf en vluchtten we weg.

Atherton Tablelands

Lake Barrina

Curtain Fig Tree

Zoetwaterschildpadden

Lake Tiranoo

13 mei 2007

We namen een douchke en ontbeten met de familie. We hebben nog wat bijgepraat met Filip en Miho en speelden met de kinderen. Rond de middag namen we afscheid. We willen Filip en Miho bedanken voor hun gastvrijheid. Het was leuk om jullie te ontmoeten! Ook dank aan Nadia en den Blutch voor hun hulp.
We vertrokken we naar de Atherton Tablelands. Onze eerste stop was de Cathedral Fig Tree, een gigantische boom met wortels van meer dan 15 meter boven de grond. Vervolgens bezochten we Lake Barrina en Lake Eacham, 2 kratermeren. In het Lake Eacham zagen we zelfs schildpadden zwemmen. We deden nog de Lake Drive die rond dit meer ging door het prachtige landschap met vele boerderijen. In het dorpje Yungaburra namen we de afslag naar Lake Tinaroo, een gigantisch meer in de Tablelands. Daar keken we naar mensen die aan het waterskieen waren. Op onze weg naar Atherton bezochten we nog de Curtain Fig Tree, een boom van 500 jaar oud. We overnachtten in Atherton.

Op bezoek bij Filip, Miho, Nanako en Emiko

Uitzicht op Cairns

De twee kapoenen

Familie Binst

12 mei 2007

Vandaag namen we afscheid van de camping en ons hutje waarin we de laatste dagen verbleven. Na de middag gingen we naar de familie Binst. Filip en zijn vrouw Miho en de twee kinderen Nanako en Emiko nodigden ons uit in hun huis in Cairns. Filip is een Humbeekenaar die 10 jaar geleden geemigreerd is naar Australie, samen met zijn Japanse vrouw. De twee meisjes spreken Engels met een Ozzi accent en Japans. Het is echt geweldig hoe die kinderen die twee talen, die zo verschillend zijn, vloeiend spreken. We praatten een beetje bij over onze reiservaringen en luisterden naar K3 liedjes met de kinderen. 's Avonds gingen we eten in Fasta Pasta, een Italiaans restaurantje in het centrum van Cairns. Daarna deden we nog een wandelingetje en de meisjes speelden in de speeltuin. We keken nog samen naar een typische Ozzifilm: Crocodile Dundee. Een must voor elke Australische toerist! De meisjes nodigden ons ook uit om te blijven slapen en Filip en Miho waren akkoord. We kregen een kamer met alles erop en eraan en een mooi uitzicht op de stad.

Rustig aan

11 mei 2007
Vermits Tom nog niet helemaal in orde was en Kim nog moe was van de duikcursus, hebben we het vandaag rustig gehouden. We zijn op het gemakske naar de winkel geweest, iets gaan eten,... We keken naar een aantal filmkes op het filmnet in onze hut.

Duikcursus

9 - 10 mei 2007
Woensdag begon ik (Kim) met het vervolg van mijn duikcursus. De eerste duik in de oceaan had ik reeds in Nieuw-Zeeland gedaan, maar ik deed hem toch mee als herhaling. Voor deze duik vaarden we naar het Saxon Reef, een stukje van het Great Barrier Reef. De tweede duik ging door op het Hastings Reef. Daar deden we allerlei oefeningen onder water, zoals de bril op en afzetten, het verwijderen van een kramp onder water... Het rif is echt mooi, ik heb clownfishes gezien (= Nemo's) maar ik heb ze niet aangeraakt. Ik had van de Jakke gehoord dat die fameus hard kunnen bijten. Hij spreekt uit ervaring...
Donderdag gingen we weer op dezelfde plaatsen duiken. Deze keer zagen we ook een schildpad en heel veel kleurrijke visjes. We deden ook weer verschillende oefeningen zoals een navigatieduik met compas. Nu kan ik mezelf toch eindelijk een gekwalificeerd open water duiker noemen.
Tom daarentegen lag af te zien van de pijn van de zona. Hij kon wel naar films kijken want het hutje heeft TV en filmnet, dus echt klagen doet hij niet. Hij heeft wel de was gedaan, eten gemaakt als ik thuiskwam,... Maar na 2 dagen rust ging het al veel beter met hem.

Mossman Gorge

Ontbijt met een view

Met veel schrik over de hangbrug

Fig tree

...

8 mei 2007

Na een ontbijt met uitzicht op de Daintree River en zijn omliggende heuvels, reden we terug richting Cairns. We stopten natuurlijk in Mossman, een pitoresk dorpje aan de voet van de heuvels, omringd door de groene kleuren van de suikerrietvelden. We bezochten er de Mossman Gorge, een mooi stukje van het tot werelderfgoed benoemde Daintree NP. De Mossman River baant hier zijn weg over en rond de grote granieten rotsblokken die de vallei vorm geven. Wij deden er een wandeling langs de rivier en door het regenwoud. In de namiddag vertrokken we terug naar Cairns. Daar gingen we een duikcursus boeken voor Kim, want zij moest nog 3 duiken doen om een gecertificeerd duiker te worden. Slapen deden we in een kabieneke op een camping.

Cape Tribulation

Alexandra lookout

Cape Tribulation

Aan de mangrove

Jungle...

De ferry

7 mei 2007

Deze morgen moesten we onze tent in de regen afbreken. Via een prachtige weg reden we naar Daintree Village. We gingen een kijkje nemen in het infocenter en vervolgens reden we richting Cape Tribulation. Daarvoor moesten we eerst de ferry nemen over de Daintree river. Spijtig genoeg mochten we niet uit de auto stappen om eens rond te kijken. Maar dat vergaten we al snel wanneer we op de Alexandra lookout stonden. Van hier hadden we een uitzicht op de Alexandra Bay, Port Douglas en de omringende eilandjes en dorpjes. 's Middags aten we in het regenwoud op de kaap, klommen daarna naar de lookout en deden nog een strandwandeling. In de late namiddag deden we ook nog de Dubuji boardwalk, een wandeling door het regenwoud. Ook hier vonden we weer prachtige bomen en planten. Het spectalurairste van heel de tocht werd voor het einde bewaard, Kim zag een grote, behaarde vogelspin op het pad. Spijtig genoeg hebben we er geen goede foto's van kunnen nemen omdat het beestje te snel was voor ons. 's Avonds namen we de ferry en reden verder naar Daintree Village waar we overnachten in een hutje met uitzicht op de Daintree River.

Kuranda

Palmbomen in Port Douglas

Art Gallery in Kuranda

Barrow Falls

6 mei 2007

We wilden de skyrail naar Kuranda nemen, maar helaas was hij tot 20 mei gesloten voor onderhoud. We bezochten dan maar een marktje in Port Douglas, maar spijtig genoeg regende het de hele tijd. Tegen de middag vertrokken we via de kustweg naar Kuranda, een dorpje midden in het regenwoud. Daar aangekomen waren we blij dat de lucht opgeklaard was, zodat we het stadje deftig konden bezoeken. Op de terugweg reden we nog even langs de nabijgelegen Barrow Falls. Daarna keerden we via Mareeba en Mount Molloy terug naar Port Douglas.

Onze eerste kokosnoot

Sloep van de Endeavour

Spelen op Cherry Beach met kokosnoten

Zonsondergang in Cooktown

5 mei 2007

De bazin van onze camping had ons verteld dat er dit weekend repetities en boottochtjes waren ter ere van de Captain Cook vieringen in juni. Wij dus vroeg opgestaan, ons tent en de rest van de rommel in den auto gezwierd en naar de scheepswerf gereden. Daar was het maar triestig, want er waren maar 3 mensen opgedaagd voor de repetitie en dus gingen de boottochtjes ook niet door. Als alternatief zijn we dan naar Cherry Beach gewandeld. Het was maar 1.5 km ver, maar wel los over een berg, redelijk zwaar dus. Maar het was een heel mooi strandje met palmbomen, kokosnoten en gekke krabben. Rond de middag reden we terug via dezelfde inlandse weg naar Port Douglas. Onderweg deden we een pitstop in Lions Den en Mount Carbine tussen de bananen- en koffieplantages.

James Cook Museum

Anker van de Endeavour

Endeavour Falls

Hier eindigde onze weg

Offroad

4 mei 2007

In de voormiddag gingen we naar het James Cook Museum. Er waren veel foto's te zien van de eerste pioniers en hun gebruiksvoorwerpen. Er stond ook vanalles over de gold rush in het gebied. Maar het belangrijkste was het anker van de Endeavour, het schip waarmee James Cook in deze regio moest aanleggen om het te repareren. Om uit het rif te geraken, heeft hij een deel van boord moeten smijten, waaronder het anker, een aantal kanonnen, ... In de late namiddag bezochten we de Endeavour Falls en de Isabella Falls. De watervallen waren mooi, maar serieus overroepen. De weg ernaartoe was unsealed en met een Daihatsu Applause offroad gaan is ook niet alles!

Cooktown

Uitzichten vanop Grassy Hill

Finch Bay

3 mei 2007

In de voormiddag reden we tot op de Grassy Hill. Vanop deze heuvel keken we uit op Cooktown en omgeving, the Endeavour River en de Coral Sea, spectaculair mooi. James Cook heeft deze heuvel ook enkele malen beklommen om te kijken hoe hij zijn schip tussen de zandbanken door kon navigeren, nadat hij het had gerepareerd. In 1885 hebben ze een vuurtoren vanuit Engeland naar hier verscheept en op de heuvel geplaatst. Daarna gingen we naar de dokter, want Tom had uitslag in zijn zij. Verdikt: hij had een soort van chickenpocks (zona). Gelukkig is het niet zo erg en heeft hij niet echt veel pijn. Hoe krijgt ge de chickenpocks? Tom zegt dat het komt van naast een kipke te slapen en ik zeg dat het komt omdat hij een kieken is!
In de namiddag gingen we naar de botanische tuinen en wandelden van daaruit naar Finch Bay, een heel mooi strand, omringd door beboste heuvels.
De nacht was iets minder tof, want er was enorm veel wind en alles van onze tent flapperde in het rond.