Cheung Chau Island

Cheung Chau

De vissershaven

Pad naar Pirates Cave

Een junk

Temple Street Night Market

8 juni 2007

Vandaag brachten we een bezoek aan een ouder, traditioneel stukje Hong Kong, waar je de sfeer van het echte China kon opsnuiven. We hebben het hier over het Cheung Chau Island. In de haven lagen 100den visserboten van klein naar groot, klaar om uit te varen. Aan de haven vonden we dan ook talrijke visrestaurantjes waar je je eigen vis kon kiezen uit één van de aquariums. We bezochten eerst één van de vele tempels van het eiland, de Pak Tai Tempel. Deze is opgedragen aan Pai Tai, de patroonheilige van Cheung Chau die de eilandbewoners behoedt tegen plagen. We gingen ook op zoek naar de bootbuilding yard waar de bekende en zeldzame junks nog werden gemaakt, maar deze bestond blijkbaar niet meer. We stapten dan maar naar de andere kant van het eiland (150m op het smalste deel) tot het Tung Wan Beach, het mooiste strand van het eiland. Daar vonden we ook het windsurfing center van de olympische gouden medaillewinnaar Lee Lai-Shan en zijn familie. Niet ver daar vandaan konden we enkele rotstekeningen bekijken van meer dan 3000 jaar oud. Niemand weet wie deze tekeningen gemaakt zou kunnen hebben. Terug landinwaarts liepen we via de Old Peak Road langs oude koloniale huisjes, tempels en het enorme kerkhof naar Pirates Cave. In deze "grot" (meer een gat in de grond), verstopte de piraat Cheung Po-tsai in de 19e eeuw zijn schatten. Helaas was er geen schat meer te bespeuren.
In de late namiddag namen we de ferry terug naar Central en in plaats van de metro naar onze hostel te nemen, namen we de beroemde Star Ferry die ons door het drukste stuk water (Victoria Harbour) naar Kowloon loodste. Onderweg zagen we nog één van de laatst overgebleven junks van dit deel van China varen.

Na het avondeten slenterden we door de Temple Straat Night Market. Daar vonden we onder de duizenden neonlichten overweldigend veel kraampjes met goedkope kledij, schoenen, accessoires, gekopiëerde cd's en andere rommel. We konden er enkele leuke souvenirs op de kop tikken en dronken een pintje in de Reclamation St Canteens. We moesten wel kunnen verdragen dat ze de tafel naast u de beentjes van hun kip en andere dingen op de grond uitspeekten.