Stuart Highway richting Katherine

Central Mount Stuart Reserve

Wild donkey

De pub

aliens!!!

22 maart 2007
Na het ontbijt gingen we inkopen doen om onze lange tocht naar Darwin te overleven. Rond de middag vertrokken we en onze eerste stop was het Central Mount Stuart Reserve, het geografische centrum van Australie. Op 282 km van Alice Springs, stopten we voor een pintje in Barrow Creek. De authentieke pub, was vroeger 1 van de 11 telegraafkantoortjes uit de tijd van de pioniers. We kwamen er heel wat vreemd volk tegen en ook een wilde ezel die de vuilbak kwam plunderen. Het cafeke binnen hing vol buitenlands geld van mensen die een bezoek brachten aan de pub. In Wycliffe Well, de hoofdstad van de UFO's en aliens, zijn we ook even gestopt. Veel meer dan een tankstation en een camping met een paar aliens was daar niet te zien. Tegen zonsondergang kwamen we aan de Devil's Marbles, die in de avondzon als rode duivels oplichten. Dit zijn gigantische massieve rotsblokken die door erosie een ronde vorm hebben gekregen. Het is geweldig om te zien hoe ze op elkaar balanseren. Slapen deden we daar tussen de rotsen.

West MacDonnel Ranges

Ellerly Creek Big Hole

Serpentine Gorge

Ochre Pits

Oversteek van de Finke River

Op weg naar Ormiston Gorge

21 maart 2007

Om wakker te worden, deden we een plonske in de Ellerly Creek Big Hole, een permanente waterpoel in de Ranges. Daarna reden we verder naar de Serpentine Gorge. Daar is eveneens een kleine poel, maar het is er verboden er te zwemmen. Spijtig, want in 45 graden is elke verfrissing welkom! We zijn daar ook naar een lookout geklommen, langs een steil paadje over de rotsen. Op de top werden we beloond met een spectaculair zicht op de Ranges en de Gorge. Onze volgende stop was bij de Ochre Pits, een droge rivierbedding. De zandsteen heeft hier prachtige gele, witte en rood-bruine kleuren die de Aboriginals gebruiken voor hun schilderijen. Als volgende gingen we de Glen Helen Gorge bekijken. Door de hevige regenval van de vorige nacht stond er veel water in de Finke River en was oversteken een heel avontuur. Wij wilden toch absoluut de Gorge zien en baanden ons een weg door het riet en de rivier. Toen we de rivier hadden overgestoken, werden we beloond met een prachtig uitzicht. Als laatste bezochten we de Ormiston Gorge. De rotsen waren er sprookjesachtig en kwamen precies recht uit een schilderij. Het was een mooie afsluiter en deden er nog een plonske.

RFDS

Coordinatiecentrum van de RFDS

Simpsons Gap

White Footed Rockwallaby

20 maart 2007

We begonnen de dag met een bezoek aan het Royal Flying Doctor Service Station. De RFDS werd in 1939 opgericht om de mensen die in de outback leven, van medische bijstand te voorzien. Wij kregen een rondleiding in het hoofdkwartier van Alice Springs, waar we het operationeel coordinatiecentrum in werking konden zien. Daarna bezochten we ook nog het museum.
In de namiddag trokken we naar de West MacDonnell Ranges. Eerst deden we een wandeling naar de Simpsons Gap. Deze kloof is bekend voor zijn Black Footed Rockwallabies, maar helaas waren we nog iets te vroeg om die rond te zien springen. Slapen deden we aan het idyllische Ellerly Creek Big Hole.

Rustdag

19 maart 2007
Onze dag begon met een geweldig ontbijtbuffet in het hotel. De rest van de dag was rustig, beetje surfen op het net, shoppen en wat rondhangen in de stad.

Lang zal hij leven!

Het afscheid

Onze hotelkamer

The pool

18 maart 2007
De dag is een beetje in mineur begonnen. We moesten de gasten gaan afzetten op de luchthaven. Om 10.30u namen we afscheid en vertrokken de Jakke en Jelle naar Brisbane. We gaan ze zeker missen! Na het afscheid reden we terug naar het centrum van het stadje. Daar zijn we een aantal kunstgallerijen gaan bezoeken en in een aantal souvenirwinkels gaan kijken. In de namiddag kreeg ik dan eindelijk mijn verrassing: een nachtje op hotel! Totaal verrast nam Kim mij mee naar onze kamer in het 4-5 sterren Lasseter hotel en casino. We hebben daar een plonske gedaan in een supermooi zwembad en daarna hebben we ons eerste bad genomen sinds we zijn vertrokken. Dit was echt zalig! 's Avonds zijn we gaan eten in het restaurantje The Lane, een gezellige tapasbar, waar we ieder een lekkere pizza hebben gegeten vergezeld van een goed wijntje.

Het casino

De Todd River

Tom zijn kadooke

De matras tegen de regen beschermen

17 maart 2007

In de voormiddag waren we niet veel waard, want we hadden last van een "zonneslag" die we de avond ervoor hadden opgelopen. De jongens hebben eens in onze bus geslapen en wij in de tent. Nadat we gegeten hadden, begonnen Jakke en Jelle hun zakken te maken voor hun vertrek de volgende dag en ondertussen reorganiseerden wij onze bus. Daarna hebben we nog een plonske gedaan in het zwembad van de camping. Toen we 's avonds wilden vertrekken naar het dorp, brak er opeens een hevig onweer los. Sommige straten liepen volledig onder water en zelfs de Todd River, waar normaal geen water in staat, was buiten zijn oevers getreden. Na het eten van een kebab, vertrokken we naar het casino. Eerst speelden we wat op de kaskes (jackpot) en daarna begonnen we aan het echte werk, de roulette. De avond was zeer geslaagd, want iedereen ging met winst naar huis. Tom kreeg van de gasten al een kadooke voor zijn verjaardag, een sixpack Bundaberg Rum en was er heel content mee!

Meteorite Craters Reserve

Meteorietkrater

Off road

Pintje drinken met het Franse koppel

16 maart 2007

We reden naar het Henbury Meteorite Craters Reserve, waarvoor we 15km off road moesten rijden. 4000 jaar geleden zijn hier enkele stukken van een meteoriet ingeslagen en die hebben enorme kraters gemaakt. Het grootste stuk dat wetenschappers hebben teruggevonden weegt 44 kilogram. We hebben vandaag voor de eerste keer onze naftbus nodig gehad, want enkele kilometers voor het naftstation vielen we stil. Aangekomen in Alice Springs zochten we naar een camping, waar we een plonske in het zwembad deden. Op de camping ontmoetten we een Frans koppel, Isa en Fred, die we meenamen naar een feestje in het dorp. In de Melanka Night Club speelden we biljart en hebben we een danske geplaceerd. Dit was het laatste feestje met ons 4 voor Tom zijn verjaardag.

Kings Canyon

Wilde Dingo

Roze Cokatoos

Kings Canyon

15 maart 2007

Vroeg op de ochtend begonnen we aan de Kings Canyon Rim Walk. Tijdens de wandeling liepen we over rotsen en langs steile kliffen rond de vallei van Kings Canyon. Verstopt in het hart van de canyon lag de garden of Eden. Daar vonden we kleine waterpoelen en zeldzame planten en dieren. Het is een soort oase in het midden van de woestijn. In de namiddag moesten we 190km terugrijden om de Stuart Highway, richting Alice Springs, te bereiken. We waren een uur onderweg toen er ineens een kangeroe voor onze auto sprong. We konden hem niet meer ontwijken en hebben hem nog net geraakt op de staart. Het beestje sprong verder de kant in, maar viel af en toe terug neer. Gelukkig hebben we een bullbar en had de Jakke de juiste reactie om even door te rijden, zodat de mensen die net achter ons reden niet op ons inbotsten. Op die manier heeft hij ons gespaard van een zwaar ongeval.
Na 40 km op de Stuart Highway zagen we 3 aboriginals staan met autopech. Uit het slechte Engels dat ze praatten, konden we opmaken dat ze zonder gearboxoil zaten. We zijn met een van hen 40 km teruggereden naar een tankstation waar hij de olie kon kopen. Daarna brachten we hem terug naar zijn wagen en konden we op zoek gaan naar een kampeerplaats.

Wandeling rond Uluru

Kata Tjuta

Rotstekeningen van de Aboriginals

14 maart 2007

's Morgens begonnen we aan onze 9.6 km lange tocht rond Uluru. Er hangen verschillende mythes vast aan de rots. Een ervan is die van de python Kaninga en de giftige slang Liru. Liru had het neefje van Kaninga vermoord en Kaninga was razend. Er ontstond een groot gevecht tussen de twee slangen en uiteindelijk sneuvelde Liru in de strijd. Sporen van het gevecht zijn nog steeds te zien op en rond de rots volgens de Aboriginals. Gedurende onze wandeling kregen we meer info over de geschiedenis van de rots. Na de lunch vertrokken we richting Kings Canyon, 3.5 uur rijden. We kampeerden ergens op een zijbaantje voor het Watarrka NP.

Uluru en Kata Tjuta

Uluru

De cavekitchen

Waterval op Uluru

Kata Tjuta

13 maart 2007

Om 6.45u komt de zon op. Dit is een spectaculair zicht op Uluru, want dan krijgt de rots een mooie rode gloed. Dit was heel mooi om te zien. Na het ontbijt deden we een wandeling met een parkranger. Op deze Mala-walk leerden we meer over de rots en over hoe belangrijk die is voor de Aboriginals. Spijtig genoeg mocht James, de ranger, ons niet alles vertellen over de rots en zijn heilige plaatsen. Volgens het geloof van de Aboriginals moet je al een bepaalde kennis hebben over hun rituelen. Bepaalde sites mag je zelfs niet betreden of fotograferen. Na de wandeling bezochten we het cultureel centrum van Uluru. In de namiddag gingen we naar Kata Tjuta. Daar deden we de Walpa Gorge walk, wat ook een zeer mooie wandeling is. Op het einde van de dag reden we nog verder door naar de lookout over Kata Tjuta.

Door de woestijn

Road Train

Woestijnarend

Emu

De weg is lang, zeer lang

12 maart 2007

Ook vandaag vertrokken we weer veel te vroeg in de ochtend, maar het was nodig, want het beloofde weer warm te worden. En inderdaad, het was weer zeker 40-50 graden in de auto (38 graden in de schaduw). We reden de hele dag door tot in Yulara, het Ayers Rock Resort, waar we om 18u 's avonds toe kwamen. Het landschap onderweg was eigenlijk constant hetzelfde: rood woestijnzand met grassen en struiken.
We zagen wel drie woestijnarenden die een of ander beest op het straat aan het opeten waren. Die vogels zijn echt ongelooflijk groot. Toen we aan de afslag voor Uluru kwamen, gingen we tanken in Erlunda. Zowel de auto als wijzelf hadden ongelooflijk veel dorst. Een fris pintje was wat we nodig hadden. Terug op weg stopten we nog even aan de lookout over Mount Conner. We zagen ook nog wilde paarden die de weg overstaken.

Coober Pedy

Zonsopgang in de woestijn

Werken in de mijn

Op zoek naar de one million dollar stone Het dingofence

11 maart 2007

We vertrokken om 7u 's morgens naar Coober Pedy. Onderweg zagen we wilde emu's, een beestje dat rechtstreeks van de dinosaurussen afstamd en lijkt op een struisvogel. Rond 13u kwamen we aan in het stadje. Maar al gauw kwamen we tot de vaststelling dat daar op een zondag niets te doen valt. Na het lunchen bezochten we Tom's working Mine, waar we een rondleiding kregen. We leerden meer over de geografische omstandigheden die opalen nodig hebben om zich te vormen, over hoe ernaar gezocht wordt en op welke manier er gekapt wordt. In het stadje zelf wonen veel mensen onder de grond in de vele verlaten mijnschachten om zich te beschermen tegen de hitte van de zomer en de koude van de winter. Na het bezoek aan de mijn, mochten we zelf naar ons fortuin zoeken. We hebben een aantal mooie stenen gevonden, maar ze waren niets waard. Omdat we zot werden van de vliegen en de hitte reden we terug naar de stad en bezochten we een winkeltje waar ze opaal verkopen. De vriendelijke Griek Yani vertelde ons meer over opalen en slijpte er zelfs speciaal een voor Kim. Daarna reden we al 75 km verder richting Marla. Onderweg kwamen we nog het dingofence tegen, een hek van 5300 km dat dwars door Australie loopt om de schapenboerderijen van het zuiden te beschermen tegen de dingo's.

Voorbereiding op de woestijn

Historische gebouwen in Port Pirie

Road Trains

10 maart 2007

In de voormiddag hebben we ons voorbereid op onze tocht door de woestijn. We hebben de bus gereorganiseerd en voldoende naft, eten en water ingeslagen. Daarna reden we richting Port Augusta, 305 km ten noorden van Adelaide. Lunchen deden we onderweg in Port Pirie. Buiten een aantal bennies met hun uitgebouwde auto's en enkele historische gebouwen was daar niet veel te zien. In Port Augusta was nog veel minder te zien. De stad leek verlaten, want al het volk zat in de pub. Wij deden dan maar hetzelfde. We dronken daar een welverdiend pintje, want het was snikheet. We reden nog 65 km door richting Coober Pedy en kampeerden op een rest area. Onderweg zagen we onze eerste road trains, vrachtwagens van meer dan 50 meter lang.