Katherine Gorge

Child's python

Katherine Gorge

27 maart 2007

Eindelijk konden we de boottocht doen in de Katherine Gorge. Om half 8 's morgens stonden we aan Maud Creek, waar we overgezet zouden worden door een toeroperator. Natuurlijk was juist al het water dat op de weg stond verdwenen en konden we het park bereiken met onze auto. Omdat er veel water in de Gorge stond, deden we een tocht met een powerboot. Deze kan de rapids en de grote stroming wel trotseren. Ze raceten met ons langs de verschillende gorges. Spijtig genoeg kregen we er maar 3 te zien, want verder varen zou te gevaarlijk geweest zijn door de sterke stroming. De gorges zelf waren wel heel mooi. Aan 1 van hen hangt een Romeo en Julliet-verhaal vast. Een aboriginal van een stam was verliefd op een meisje van een andere stam, maar ze mochten absoluut niet bij elkaar blijven. Ze zijn dan samen gevlucht naar een enorme rots en sprongen in het water van de Katherine River. De boottocht was echt de moeite en we zagen weer ongelooflijk mooie plaatsen die we anders zouden gemist hebben. Na de boottocht klommen we nog naar een lookout over de gorge en het Nitmiluk NP. We deden nog een wandeling, waar we prachtige bomen, planten en bloemen tegen kwamen. Rond de middag gingen we terug naar de camping om ales in te pakken en terug te vertrekken richting Darwin. Er was net een meisje gebeten door een slang. De campingbaas heeft ze dan gevangen en gelukkig was het maar een Child's Python, geen giftige slang dus. Wij hebben ze eens kunnen vastpakken en verschoten van de kracht dat zo een python wel had. In de namiddag bezochten we de Edith Falls aan de andere kant van het Nitmiluk NP, maar spijtig genoeg mochten we er niet zwemmen vanwege het krokodillengevaar. De zoetwaterkrokodil vormt geen gevaar voor mensen, maar als het veel regent, geraken er zoutwaterkrokodillen in het systeem en die eten graag mensenbillekes. Daarna reden we het Kakadu NP binnen en stopten aan het infocenterom te vragen of er veel open was. Maar door de hevige regenval van de afgelopen dagen waren bijna alle atracties gesloten of enkel te bereiken met een 4WD. Het had dus geen zin om tot in Jabiru te rijden, 250km verder het park in. Dit was een grote teleurstelling, maar we gaan zeker terug om het park te bezoeken.