Op naar de Holden's

14 november 2006
Vandaag startten we onze dag met een "pushstart"! Letterlijk en figuurlijk. Ons buske had vandaag WEERAL geen zin om te vertrekken. Samen met een gepensioneerde Amerikaan en een Fransman duwden we het busje in gang. In de eerste garage hadden ze geen tijd voor ons. In de tweede garage vertelde een enthousiaste garagist hoe we onze wagen konden starten door onderaan op de starter te kloppen met een hamer of een steen. De typische Nieuw-Zeelandse manier blijkbaar. Maar spijtig genoeg hadden ze hier ook geen nieuwe starter voor ons buske, daarvoor moesten we in Ngatea zijn. Dat kwam goed uit, want daat moesten we zijn. Daar vertelden ze ons dat we drie keuzes hadden: kloppen op de starter, een tweedehandsstarter plaatsen of onze starter laten reconditionen. Wij kozen voor een andere starter en daarvoor moesten we naar het lokale autokerkhof met den Mike Speedy en den Al (vree mannen). De Mike maakte een prijske en we trokken alletwee wit weg. Maar als we daarmee geholpen waren, moest het maar gedaan worden. Gelukkig keek den Al eerst eens naar onze batterij en blijkbaar lag 1 van de 2 verbindingskabels los. De mannen waren dan ook zo vriendelijk om de kosten door den AA te laten betalen, zodat wij een gratis reparatie kregen. Daarna vroegen we ook aan de Mike of hij de familie Holden kende.
Rex en Laurel Holden kwamen 20 jaar geleden naar Belgie en bezochten daar de boerderij van Kim haar tante. De Rex was de vroegere rugbycoach van de Mike en hij vertelde ons met plezier waar ze woonden. Hij vertelde ons dat Rex vorig jaar gestorven is aan een hartaanval. Wij gingen hen een bezoekje brengen. Wanneer we daar toekwamen, zagen we dat Murhey, de zoon van Laurel, het gras aan het afrijden was. Eerst keek hij maar raar toen wij het buske op hun oprit parkeerden en Laurel dacht dat we iets kwamen verkopen. We hadden foto's mee en vroegen haar of ze nog wist waar ze werden genomen. Ze wist onmiddellijk waar het over ging maar was zeer verrast om ineens 2 Belgen voor haar deur te hebben staan. We werden uitgenodigd om bij haar te blijven eten, deden een gezellige babbel en overnachtten op de boerderij.